سارا سیاه پور به دادسرای کرج احضار شد

 

روز دوشنبه هشتم مردادماه، سارا سیاه پور، فعال صنفی معلمان با دریافت ابلاغیه ای به شعبه ۲۱ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب کرج احضار شد.

اعلامیه راجع به حفاظت از زنان و کودکان در وضعیت های اضطراری و درگیری های مسلحانه

زنان و کودکان از جمله گروه‌های آسیب پذیری هستند که حقوق و آزادی‌های اساسی آنها به طور گسترده‌ای مورد نقض قرار گرفته است. به ویژه در درگیری‌های مسلحانه و وقوع حالت فوق العاده یا شرایط اضطراری که اوضاع کشورها نابسامان می‌گردد، زنان و کودکان آسیب پذیرتر گشته و به جهت آن که کمتر امکان دفاع از خود را پیدا می‌نمایند، در معرض خطر بیشتری نسبت به سایر افراد قرار دارند و بیش از دیگر افراد و گروه‌ها در معرض خشونت و نقض حقوق و آزادی‌ها قرار می‌گیرند. با وجود آن که حمایت از زنان و کودکان در درگیری‌های مسلحانه و شرایط اضطراری در قالب اسناد حقوق بشری و همچنین مقررات مربوط به حمایت از جمعیت‌های غیر نظامی در مناقشه‌های مسلحانه صورت پذیرفته، اما رنج‌های مکرری که زنان و کودکان در بسیاری از نواحی جهان در چنین شرایطی متحمل می‌شدند، ایجاب می‌کرد تا سندی مؤثرتر و خاص درباره حمایت از زنان و کودکان در چنین شرایطی به تصویب رسد. تصویب «اعلامیه حمایت از زنان و کودکان در شرایط اضطراری و مناقشه مسلحانه» یکی از ثمره‌های تلاش جامعه بین المللی در این راستا محسوب می‌شود.

۱ – فرآیند تدوین و تصویب اعلامیه
از آن جایی که با وجود تصویب اسناد و مقررات عام در حمایت از جمعیت‌ها و افراد غیر نظامی در مناقشه‌های مسلحانه که شامل زنان و کودکان نیز می‌شد، باز هم این گروه‌ها در نواحی مختلف جهان، به طور گسترده‌ای تحت انواع خشونت‌ها و نقض حقوق و آزادی‌ها قرار می‌گرفتند، شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد طی قطع نامه شماره (XLVIII) 1515 مورخ ۲۸ می‌۱۹۷۰ از مجمع عمومی سازمان ملل درخواست نمود تا امکان تدوین و تصویب اعلامیه‌ای درباره حمایت از زنان و کودکان در شرایط اضطراری یا جنگی را بررسی نماید. سرانجام پس از گذشت حدود چهار سال، مجمع عمومی سازمان ملل متحد در جلسه سی و نهم طی قطع نامه شماره ۳۳۱۸ مورخ ۱۴ دسامبر ۱۹۷۴، اعلامیه حمایت از زنان و کودکان در مناقشه مسلحانه و شرایط اضطراری را که در گزارش کمیته ششم این سازمان طی قطع نامه (XXIX) آمده بود، در قالب یک مقدمه و ۶ ماده به تصویب رساند.

۲ – متن و محتوای اعلامیه
اعلامیه حاضر، اعلامیه‌ای مختصر و کوتاه بوده و اهم مفاد آن به شرح زیر است:

‌أ. مقدمه اعلامیه
در مقدمه نسبتا طولانی این اعلامیه با ابراز نگرانی از درد و رنج‌هایی که زنان و کودکان غیر نظامی در درگیری‌های مسلحانه و شرایط اضطراری، در مبارزه برای صلح، خود مختاری، آزادی خواهی‌های ملی و استقلال، غالبا به جهت قربانی شدن اعمال غیر انسانی متحمل می‌شوند و در نتیجه دچار آسیب‌های جدی می‌گردند. همچنین با ابراز نگرانی عمیق از این که با وجود ممنوعیت کلی و صریح، استعمارگری، نژاد پرستی و سلطه بیگانگان، مردمان بسیاری تحت سلطه قرار دارند و جنبش‌های آزادی خواهی ملی نیز به طور بی رحمانه‌ای سرکوب می‌شوند و آسیب‌های جدی و شدیدی نسبت به مردم تحت سلطه از جمله زنان و کودکان وارد می‌شود. مقررات و قوانین بشر دوستانه نقض می‌شوند و تعرض شدیدی نسبت به آزادی‌های بنیادین و کرامت انسانی به عمل می‌آید. علاوه بر این با یاد آوری مفاد سایر مقررات بشر دوستانه مربوط به حمایت از زنان و کودکان در زمان صلح و جنگ و سایر اسناد مربوط به حمایت از جمعیت غیر نظامی در مناقشات مسلحانه و با توجه به نقش مهمی که مادران در جامعه، خانواده و به ویژه آموزش کودکان ایفا می‌نمایند و با توجه به ضرورت تأمین حمایت لازم از زنان و کودکان غیر نظامی، مفاد اعلامیه حاضر را رسما اعلام نموده و از دولت‌های عضو خواستار مراعات مفاد آن شده است.

‌ب. ممنوعیت حمله به زنان و کودکان
یکی از مهمترین اصول انسانی حاکم بر جنگ‌ها اصل تفکیک یا تمایز است که بر اساس ان باید بین جمعیت غیر نظامی و نظامی تفکیک و تمایز قایل شد و افراد و جمعیت غیر نظامی مورد حمله قرار نگیرند. این اصل که از آن تحت عنوان اصل تمایز یا تفکیک یاد می‌شود، در کنوانسیون چهارم ژنو مربوط به حمایت از افراد غیر نظامی در زمان جنگ که به طور آشکار، بین افراد عادی و نظامی تمایز قایل شده و ماده ۴۸ پروتکل اول الحاقی به کنوانسیون‌های چهارگانه ژنو و ماده ۱۳ پروتکل دوم الحاقی به کنوانسیون چهارگانه ژنو به رسمیت شناخته شده، که با عمومیت خود شامل زنان و کودکان نیز می‌گردد و آنها را نیز تحت حمایت قرار می‌دهد. ماده یک اعلامیه نیز به طور خاص این اصل را مورد اشاره قرار داده و چنین مقرر نموده است: «حمله و بمباران جمعیت غیر نظامی، تحمیل درد و رنج نا معلوم و بی حساب به ویژه نسبت به زنان و کودکان که جزء اقشار بسیار آسیب پذیرند، باید ممنوع شود و چنین اقداماتی باید محکوم گردند.»

‌ج. ممنوعیت استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی
دو اصل مهم دیگری که حاکم بر حقوق بشر دوستانه‌اند، اصل تناسب و اصل تحدید تسلیحات یا اصل ممنوعیت استفاده از سلاح‌هایی است که درد و رنج زاید و غیر ضرور تولید می‌نمایند. بر اساس این اصول که متضمن حمایت بیشتر از غیر رزمندگان و افراد عادی و اجتناب از میزان وحشی گری در جنگ‌ها در جهت کاهش موارد ظالمانه در منازعات است، طرفین درگیر در جنگ‌ها باید از حملاتی که موجب از بین رفتن توده عظیمی از مردم می‌شوند یا از به کار گیری سلاح‌هایی که منجر به چنین امری می‌گردد یا درد و رنج زایدی ایجاد می‌نماید، اجتناب نمایند. از جمله سلاح‌هایی که به طور گسترده‌ای جمعیت غیر نظامی به ویژه زنان و کودکان را از بین برده و با به کار گیری آن اصول مذکور نادیده گرفته می‌شود، سلاح‌های شیمیایی و میکروبی‌اند. ماده ۲ اعلامیه حاضر در ممنوعیت استفاده از این سلاح‌ها چنین مقرر کرده است: «استفاده از سلاح‌های شیمیایی و میکروبی در خلال عملیات نظامی یکی از فاحش ترین نقض‌های پروتکل ۱۹۲۵ ژنو، کنوانسیون‌های ۱۹۴۹ ژنو و اصول حقوق بشر دوستانه بین المللی محسوب می‌شود و آسیب‌ها و لطمات سنگینی به جمعیت‌های غیر نظامی از جمله زنان و کودکان بی دفاع وارد می‌سازد و باید به شدت محکوم گردد.»

‌د. تعهدات دولت‌ها برای حمایت از زنان و کودکان
علاوه بر آن که مطابق مواد ۱ و ۲ اعلامیه حاضر دولت‌ها متعهد به ممنوع شمردن حمله علیه زنان کودکان و به کارگیری سلاح‌های کشتار جمعی هستند، مطابق ماده ۳ اعلامیه تمامی دولت‌ها باید تعهدات خود را بر اساس پروتکل ۱۹۲۵ ژنو و کنوانسیون‌های چهارگانه ژنو ۱۹۴۹ و سایر اسناد و مقررات حقوق بین الملل مربوط به احترام به حقوق بشر در مناقشات مسلحانه که حمایت‌های مهمی از زنان و کودکان به عمل آورده‌اند، به انجام رسانند. همچنین بر اساس ماده ۴ اعلامیه نیز، دولت‌هایی که در درگیری‌های مسلحانه یا عملیات نظامی در سرزمین‌های بیگانه یا در سرزمین‌های تحت سلطه استعماری مشارکت دارند، باید با تمام توان در رهایی زنان و کودکان از بلایای جنگ تلاش نمایند. این دولت‌ها باید تمامی اقدامات ضروری را در جهت تضمین ممنوعیت اقداماتی چون تعقیب و پیگرد، شکنجه، تدابیر انضباطی و تنبیهی، رفتار تحقیر آمیز و خشونت بار به ویژه علیه جمعیت غیر نظامی که شامل زنان و کودکان است، به عمل آورند.
علاوه بر این، مطابق ماده ۵ اعلامیه حاضر، دولت‌ها باید تمامی اشکال سرکوبی و رفتارهای ظالمانه و غیر انسانی نسبت به زنان و کودکان از جمله حبس، شکنجه، تیر‌اندازی، دستگیری‌های جمعی، مجازات جمعی، نابودی محل‌های سکونت و اخراج اجباری که به وسیله هر یک از طرف‌های درگیری در جریان عملیات نظامی یا در سرزمین‌های تحت اشغال صورت می‌پذیرد را به عنوان جنایت به شمار آورند.
همچنین ماده ۶ اعلامیه بر این تعهد دولت‌ها تأکید دارد که زنان و کودکان غیر نظامی و زنانی که در شرایط اضطراری و درگیری مسلحانه در مبارزه برای صلح، حق تعیین سرنوشت، آزادی خواهی ملی و استقلال به سر می‌برند یا در سرزمین‌های اشغالی و تحت سلطه زندگی می‌نمایند، نباید از پناهگاه (سرپناه)، غذا، کمک‌های پزشکی یا سایر حقوق غیر قابل سلب و انتقال، مطابق اعلامیه جهانی حقوق بشر (۱۹۴۸)، میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی (۱۹۶۶)، میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (۱۹۶۶)  و اعلامیه حقوق کودک (۱۹۵۹)  یا سایر اسناد و مقررات حقوق بین الملل محروم شوند.

۳ – نکاتی درباره اعلامیه
اعلامیه حاضر در زمره اسناد بین المللی غیر الزام آور بوده که هیچ الزام قانونی برای دولت‌های عضو از جهت ماهیت سندی آن ایجاد نمی‌نماید و به طور خاص درباره حمایت از زنان و کودکان در درگیری‌های مسلحانه و شرایط اضطراری به تصویب رسیده است.
توجه به فاصله زمانی که شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل (سال ۱۹۷۰) از مجمع عمومی درخواست تدوین اعلامیه‌ای را در این راستا (حمایت از زنان و کودکان در مناقشه مسلحانه و شرایط اضطراری) نموده و زمانی که مجمع عمومی اقدام به تدوین و تصویب این سند، آن هم در قالب اعلامیه‌ای (سال ۱۹۷۴) نموده، حاکی از عدم تمایل جدی دولت‌ها در توجه به این مقوله است. به ویژه آن که برخی از اصولی که در اعلامیه حاضر مورد تأیید و تأکید قرار گرفته‌اند، نظیر آن چه در ماده ۱ و ۲ و ۵ اعلامیه حاضر مقرر گردیده، قبلا در خلال اسناد الزام آور مهمی چون پروتکل ۱۹۲۵ ژنو و کنوانسیون‌های چهارگانه ژنو ۱۹۴۹ بیان شده‌اند و حتی برخی از موارد نظیر ممنوعیت شکنجه و رفتارهای ظالمانه و غیر انسانی در شمار قواعد آمره بین المللی درآمده‌اند، ذکر آنها در قالب سند اعلامیه ای، دستاورد مهمی برای جامعه بین المللی در این عرصه محسوب نمی‌شود و نمی‌توان ادعا کرد که این اعلامیه حمایت مؤثرتر و مناسب تری از زنان و کودکان گرفتار در چنین شرایطی به عمل آورده است. هر چند تصویب چنین اعلامیه‌ای از جهت نقش ترویجی آن و جلب توجه بیشتر جامعه بین المللی به زنان و کودکان گرفتار در این شرایط می‌تواند مثبت ارزیابی شود.

لینک فراخوان جلسه عمومی کانون دفاع از حقوق بشر در ایران در تاریخ ۲۸ جولای ۲۰۲۴

 

فراخوان جلسه عمومی کانون دفاع از حقوق بشر در ایران در تاریخ ۲۸ جولای ۲۰۲۴

 کانون دفاع از حقوق بشر در ایران برگزار می‌کند

از شما فعالین حقوق بشر، آگاهان و همکاران گرامی دعوت می‌شود تا ما را در این جلسه ی سخنرانی همراهی فرمائید

شلیک مأموران جمهوری اسلامی به یک زن در مازندران برای «حجاب اجباری»؛ گزارش‌ها: آرزو بدری در کما است

 

۳.مرداد.۱۴۰۳ صدای آمریکا

گزارش‌‌ها حاکی از آن است که ماموران نیروی انتظامی جمهوری اسلامی در شهرستان نور استان مازندران به یک زن جوان به نام آرزو بدری که خودروی او در رابطه با مقررات حجاب اجباری در فهرست توقیف بود، شلیک کردند و او اکنون با حال وخیم در کما است.

با پایان ایام مرخصی؛ سارینا جهانی و زهره سرو به زندان اوین بازگشتند

 

روز دوشنبه یکم مردادماه، سارینا جهانی و زهره سرو، زندانیان سیاسی با پایان ایام مرخصی به زندان اوین بازگشتند.

یک فعال حقوق زنان در زندان به بیماری «آتلکتازی» مبتلا شد

 

۳۱.تیر.۱۴۰۳ صدای آمریکا

یک فعال حقوق زنان با انتشار متنی در صفحه اینستاگرام خود اعلام کرده است که بخشی از ریه‌اش دچار «آتلکتازی» شده است. متین یزدانی، نوشته است «با تمدید مرخصی درمانی او موافقت نشد‌ه، اما با توجه به نظریه پزشکی قانونی، وضعیت ریه‌اش و درگیری با بیماری سل، حکم باید شش ماه متوقف شود.»

شناسایی و احضار» دختران بدون حجاب اجباری در دسته عزاداری

 

۲۷.تیر.۱۴۰۳ رادیو فردا

در واکنش به انتشار ویدئویی از یک دسته زنجیرزنی با حضور زنان بدون حجاب اجباری در کرج، فرمانده انتظامی استان البرز از «شناسایی و احضار» آنان خبر داده است. روز سه‌شنبه ۲۶ تیرماه و همزمان با مراسم عاشورا در شهر کرج، ویدئوی منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی تعدادی از دختران را نشان می‌داد که بدون حجاب اجباری در حال «دسته‌روی و سینه‌زنی» هستند. 

نگهداری در سلول انفرادی؛ اعتصاب مریم مهرابی در زندان دولت آباد اصفهان

 

مریم مهرابی، معلم محبوس در زندان دولت آباد اصفهان که در سلول انفرادی نگهداری می‌شود، دست به اعتصاب غذا زده است.

زندان ارومیه؛ تداوم بازداشت و بلاتکلیفی مژگان سلمان‌زاده، شهروند بهائی

 

۲۵.تیر.۱۴۰۳ هرانا

مژگان سلمان‌زاده، شهروند بهائی علیرغم گذشت دوازده روز از زمان بازداشت، کماکان در زندان ارومیه در بلاتکلیفی به سر می‌برد. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مژگان سلمان‌زاده کماکان در بازداشت به سر می‌برد. 

یک کارآموز پزشکی دیگر در ایران خودکشی کردج

 

۲۴.تیر.۱۴۰۳ رادیو فردا

یک عضو هیئت مدیره نظام پزشکی تهران از خودکشی رزیدت بیمارستانی در یزد خبر داد.آنطور که محمدرضا اسدی در شبکه اجتماعی ایکس نوشته نور فروغی‌نسب، رزیدنت بخش اطفال بیمارستان صدوقی یزد و مادر یک کودک خردسال بوده که به زندگی خود پایان داده است. 

فاطمه تدریسی، زندانی سیاسی در زندان کچویی کرج، دست به اعتصاب غذا زد

 

۱۳.ژوئیه .۲۰۲۴ کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی

فاطمه (مژگان) تدریسی، زندانی سیاسی محبوس در زندان کچویی کرج، در اعتراض به شرایط زندان و عدم امکان استفاده از مرخصی، دست به اعتصاب غذا زده است.

امنیتی‌ها تلفن و اینترنت همسر یک زندانی سیاسی را قطع کردند

 

۲۲.تیر.۱۴۰۳ کلمه

وبسایت «کانون حقوق بشر ایران» اعلام کرد نهادهای حکومتی جمهوری اسلامی تلفن منزل و اینترنت صدیقه مالکی‌فرد، همسر هاشم خواستار معلم و از امضاکنندگان ‌نامه درخواست استعفای علی خامنه‌ای، را قطع کردند.

هستی امیری، دانشجوی زندانی: اعدام چرخه خشونت را تداوم می‌دهد

 

۳۰.آذر.۱۴۰۳ ایران وایر

هستی امیری» از دانشجویان زندانی است که به خاطر شرکت در مراسم هشتم مارچ، «روز جهانی زن» و هم‌چنین فعالیت‌هایش برای لغو حکم غیرانسانی اعدام، در زندان به سر می‌برد. 

جان رویا ثابت، شهروند بهایی، «در زندان در خطر است»

 

۱۸.تیر.۱۴۰۳ رادیو فردا

یک منبع نزدیک به رویا ثابت، شهروند بهایی، می‌گوید جان این زندانی در ایران در خطر است و او در تماس تلفنی روز یکشنبه «با حضور مأموران گفت که حالش خیلی وخیم است».

وریشه مرادی به دستور صلواتی ممنوع‌التماس و ممنوع‌الملاقات است

 

۱۸.تیر.۱۴۰۳هرانا

براساس اطلاع «ایران‌وایر»، «وریشه مرادی (جوانا سنه)» فعال حقوق زنان کُرد، تحت فشار قاضی «ابوالقاسم صلواتی»، از روز ۱۳اردیبهشت۱۴۰۳ از  تماس تلفنی و ملاقات با خانواده و همچنین ملاقات با وکلایش محروم شده است.

 

بانه؛ بازداشت یک زن جوان توسط نیروهای امنیتی

 

۱۷.تیر.۱۴۰۳ هه‌نگاو

یک زن جوان کُرد با هویت دلوڤان شریفی توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران در شهرستان بانه بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.

رعنا، خواهر مجاهد کورکور زندانی سیاسی محکوم به اعدام، بازداشت شد

 

۱۴.تیر.۱۴۰۳ صدای آمریکا

مأموران حکومتی جمهوری اسلامی صبح پنج‌شنبه با هجوم به خانه رعنا کورکور، خواهر مجاهد کورکور زندانی سیاسی محکوم به اعدام، او را بازداشت کردند.

بیش از ده ماه بلاتکلیفی؛ تداوم بازداشت نسیمه اسلام زهی، متهم امنیتی در زندان اوین

۱۲.تیر.۱۴۰۳هرانا

نسیمه اسلام زهی، متهم امنیتی سنی مذهب علیرغم گذشت بیش از ده ماه از زمان دستگیری، کماکان به صورت بلاتکلیف در بند زنان زندان اوین بسر میبرد. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، نسیمه اسلام زهی کماکان در بازداشت بسر میبرد. بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، خانم اسلامی زهی و همسرش که بیش از ده ماه است که در زندان اوین در بازداشت و بلاتکلیفی بسر میبرند، تاکنون ملاقات حضوری با یکدیگر نداشته اند. همچنین کماکان جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات این افراد برگزار نشده است.

شریفه محمدی، فعال کارگری، با اتهام سنگین “بغی” در زندان لاکان رشت روبرو است

 

۱.جولای.۲۰۲۴ کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی

در حالی که تبلیغات انتخاباتی ریاست جمهوری توجهات را به خود جلب کرده، صدای واقعی طبقه کارگر در زندان‌ها با احکام سنگین روبرو می‌شود.

گزارش اختصاصی صدای آمریکا از شکست جمهوری اسلامی در تلاش برای نمایش رأی‌گیری در ایالات متحده

 

۱۱.تیر.۱۴۰۳صدای آمریکا

بررسی‌های بخش انگلیسی صدای آمریکا نشان می‌دهد که تلاش حکومت ایران برای برگزاری «نمایش انتخاباتی» خود در ایالات متحده، با حضور مخالفان جمهوری اسلامی با شکست روبرو شد.